Eén cel van een loodaccu bestaat uit 2 loden platen (Pb) ondergedompeld in zwavelzuur (H2SO4).
Als de accucel is opgeladen staat er een spanning tussen de 2 platen van 2,1 Volt.
In een autoaccu staan er 6 accucellen in serie zodat de accuspanning 12,6 V is in opgeladen toestand.
De autoaccu mag niet dieper ontladen worden dan 10,8 V anders treedt er beschadiging op.

Eigenschappen van een loodaccu : (zie wikipedia)

Werking van laden en ontladen van een loodaccu uitgelegd : (zie video youtube)

Ontladen

In geladen toestand is één loden plaat bekleed met een laagje loodoxide (PbO2).
De andere plaat is van zuiver lood (Pb).
Bij het ontladen van de accu (door een verbruiker op de platen aan te sluiten) gaat er stroom vloeiend (elektronen) waardoor bind het sulfaation (SO4)2- uit het zwavelzuur zich met de loden platen (Pb).
Als de accu volledig is ontladen zijn alle sulfaationen uit het zwavelzuur gebonden aan de loden platen die dan beiden bezet zijn met loodsulfaat (PbSO4).

Opladen

Door een stroombron op de loden platen te zetten gaan er elektronen vloeien het loodsulfaat (PbSO4) op de 2 platen ontbindt in sulfaationen (SO4)2-. Deze gaan dan terug in oplossing tot zwavelzuur (H2SO4).
Als de accu volledig is opgeladen bevat één plaat opnieuw loodoxide (PbO2) en de andere plaat is terug van zuiver lood (Pb)